هاغه چینار نه غورځېدلې وچې، زیړې پاڼې
د هوا پښو کښې رغړېدې، هوا راؤړې پاڼې
غزل
-
د خپل مرکز ،د خپل وجود نه ګريزان دي خلق د چا جنده يې لاس کې ؟ چاپسې روان دي خلق د زندګۍ معنا د خپلو مړو شمار پاتې شو اوس په تلاش د کوم خ... -
را به شي پخلا به شي ان شاءالله زما به شي ټول لاسونه پورته کړﺉ ستاسو په دُعا به شي څو پورې به پټه وي مینه ده رسوا به شي دا خو انکار نه دی چ... -
قطعه ظــــــالمه ياره په ما زړۀ وســـــېزه مخــې له مۀ راځه چې نۀ دې وينم زما د زړۀ هغه زاړۀ زخــــمونه تازه شي وينـې شي چې ودې و... -
غزل یو ځل پۀ زمکه چې د پښو د پل پرېوتی یمه بیا تمامــــــــــــي عمر پۀ اوږد مزل پرېوتی یمه لا مې تر اوســـــه باقیات هم چا موندلي نۀ د... -
چرته کښې ښادی ده خنداګانې دی چا کره غمونه ژړاګانې دی دلته د جزا پۀ طمعه مۀ اوسه ټولې سزاګانې سزاګانې دی... -
د ژوند مړاوې سندره مې رباب کې راولم د ویښو شپو کیسه د عشق کتاب کې راولم دا سر ربه! مات شوی دی، ټیټ شوی چاته نه دی خو تاته یې پنځه وخته محر... -
په ما دې لرې د زړۀ ور پرېښودو اوس دې په دې لوري چکر پرېښودو بې ننګي ما يواځې نۀ ده کړې ياره! تا زۀ او ما دې در پرېښودو تۀ شوې رقيب ته او ک... -
رحمان بابا ته نذر ________ د زنځيــــــــر کـــړۍ کــــړۍ مې هـر ارمان شۀ لويه خدايه ! دا خپل کـــــــــور راته زندان شۀ يــو د خـاورو کنـ... -
غزل بدنامـــیږو زه او تــــه ، لمنه پریږده زمـــــانه به وايي څــــه ، لمنه پریږده لاس مې ونیسه چې سترګې مې رڼا شي په ما راغ... -
دروېشه خدا مسته ! دَ جهان پۀ زړۀ کښې څۀ دى؟ وئېل ئې ، پۀ خلا کښې تر مطلبه رسېدۀ دى دروېشه خدا مسته ! دَ وجود نه مې شغلې ځى وئېل ئې ، محبت ...
ایک تبصرہ شائع کریں