غزل
دا به کله زمـا کـــــيږى
بيا مى عمر په شا کيږى
ستا د لړزنده خېرى به
يو ځل ما ته دعـا کيږى
دا چې دلته ناروا دى
دا به هــلته روا کيږى
سر مى سپين نظر کميږى
مينه لا لا ســيوا کــــيږى
دا غزل به ٸى زلمے وى
خو عــزيز به بوډا کيږى
غزل
-
را به شي پخلا به شي ان شاءالله زما به شي ټول لاسونه پورته کړﺉ ستاسو په دُعا به شي څو پورې به پټه وي مینه ده رسوا به شي دا خو انکار نه دی چ... -
غزل زۀ چې د خـپل حـق ترېنه غـوښتنه کـړم وخت د خپلــــو وروڼو زۀ دښـمنه کـړم ستـــــا د يــؤ ديدن پۀ طمع طمع مــــرم هاغــــــسې دې لا... -
غزل یو ځل پۀ زمکه چې د پښو د پل پرېوتی یمه بیا تمامــــــــــــي عمر پۀ اوږد مزل پرېوتی یمه لا مې تر اوســـــه باقیات هم چا موندلي نۀ د... -
قطعه ظــــــالمه ياره په ما زړۀ وســـــېزه مخــې له مۀ راځه چې نۀ دې وينم زما د زړۀ هغه زاړۀ زخــــمونه تازه شي وينـې شي چې ودې و... -
په ما دې لرې د زړۀ ور پرېښودو اوس دې په دې لوري چکر پرېښودو بې ننګي ما يواځې نۀ ده کړې ياره! تا زۀ او ما دې در پرېښودو تۀ شوې رقيب ته او ک... -
غزل بدنامـــیږو زه او تــــه ، لمنه پریږده زمـــــانه به وايي څــــه ، لمنه پریږده لاس مې ونیسه چې سترګې مې رڼا شي په ما راغ... -
د ژوند مړاوې سندره مې رباب کې راولم د ویښو شپو کیسه د عشق کتاب کې راولم دا سر ربه! مات شوی دی، ټیټ شوی چاته نه دی خو تاته یې پنځه وخته محر... -
دروېشه خدا مسته ! دَ جهان پۀ زړۀ کښې څۀ دى؟ وئېل ئې ، پۀ خلا کښې تر مطلبه رسېدۀ دى دروېشه خدا مسته ! دَ وجود نه مې شغلې ځى وئېل ئې ، محبت ... -
خاطره تا خو ويل چې شيخ يمه زهٔ په زړهٔ زخمونه مې دا ستاپراتهٔ دي واړه خيالونه مې رسوا پـراتــهٔ دي ستا په څنګل چې مې خوبونه ليدل هغه خوب... -
د خپل مرکز ،د خپل وجود نه ګريزان دي خلق د چا جنده يې لاس کې ؟ چاپسې روان دي خلق د زندګۍ معنا د خپلو مړو شمار پاتې شو اوس په تلاش د کوم خ...
Post a Comment