غزل
بې مروته او بې پته یاره
چېرته یې، نه دې لګي پته یاره
عمر له دا یوه خبره ډېره
چې درته نه یم ملامته یاره
نېغ درته ګورم، زما کسي وځي
څټ دې شه مات چې ګورې ښکته یاره
نه یم خبر چې تا ته څه ښکارمه
زما د پاره ضرورته یاره
لکه تصویر کښې درته ولاړ دی تسکین
سا یې وتلې له صورته یاره
ایک تبصرہ شائع کریں