زمونږ د قام اجتماعي شعور ازار وهلے
دې ټوپک مار چې د قلم خاوند په لار وهلے
دغه سړے هسکه غړۍ زما په وير کښې ناست وو
دغې ســـړې زما اولـــس ډير په اعتبار وهلے
اورنګ زیب شاکر
غزل
-
را به شي پخلا به شي ان شاءالله زما به شي ټول لاسونه پورته کړﺉ ستاسو په دُعا به شي څو پورې به پټه وي مینه ده رسوا به شي دا خو انکار نه دی چ... -
دروېشه خدا مسته ! دَ جهان پۀ زړۀ کښې څۀ دى؟ وئېل ئې ، پۀ خلا کښې تر مطلبه رسېدۀ دى دروېشه خدا مسته ! دَ وجود نه مې شغلې ځى وئېل ئې ، محبت ... -
د خپل مرکز ،د خپل وجود نه ګريزان دي خلق د چا جنده يې لاس کې ؟ چاپسې روان دي خلق د زندګۍ معنا د خپلو مړو شمار پاتې شو اوس په تلاش د کوم خ... -
غزل یو ځل پۀ زمکه چې د پښو د پل پرېوتی یمه بیا تمامــــــــــــي عمر پۀ اوږد مزل پرېوتی یمه لا مې تر اوســـــه باقیات هم چا موندلي نۀ د... -
قطعه ظــــــالمه ياره په ما زړۀ وســـــېزه مخــې له مۀ راځه چې نۀ دې وينم زما د زړۀ هغه زاړۀ زخــــمونه تازه شي وينـې شي چې ودې و... -
د ژوند مړاوې سندره مې رباب کې راولم د ویښو شپو کیسه د عشق کتاب کې راولم دا سر ربه! مات شوی دی، ټیټ شوی چاته نه دی خو تاته یې پنځه وخته محر... -
په ما دې لرې د زړۀ ور پرېښودو اوس دې په دې لوري چکر پرېښودو بې ننګي ما يواځې نۀ ده کړې ياره! تا زۀ او ما دې در پرېښودو تۀ شوې رقيب ته او ک... -
خاطره تا خو ويل چې شيخ يمه زهٔ په زړهٔ زخمونه مې دا ستاپراتهٔ دي واړه خيالونه مې رسوا پـراتــهٔ دي ستا په څنګل چې مې خوبونه ليدل هغه خوب... -
غزل بدنامـــیږو زه او تــــه ، لمنه پریږده زمـــــانه به وايي څــــه ، لمنه پریږده لاس مې ونیسه چې سترګې مې رڼا شي په ما راغ... -
چرته کښې ښادی ده خنداګانې دی چا کره غمونه ژړاګانې دی دلته د جزا پۀ طمعه مۀ اوسه ټولې سزاګانې سزاګانې دی...
ایک تبصرہ شائع کریں