وخته می نېولي آٸېنه ده ځم په حال پسی
سپېنه رڼاورځ وړمه د تورې شپی ھلال پسی
حُسًن می د سترګو په کَشِشّ د نذر غاړه کړه
ورک شومه د زانه د جانان په خدوخال پسی
آوګوره د ھرې شپی آنجام په صباؤن کښی دې
ژوند ثه معًُمه ده ھر عروج وي په زوال پسی
ځانته بلًوُمه رڼاګانې د آمېد په بام
ګرځمه په فکر کښې د خپل فکر په ټال پسی
غېږله د آرمان به د احساس ګلاب راؤړم شھاء
ګدمه ھر قدم په قدم ځم د وخت په تال پسی
ټول عمر می تېر شو په حسرت د تصُور سره
ژوندمې په اِمکان اِمکان تېريږي کال په کال پسی
ھېڅ په حقيقت ٸې رسېدلې ده آبھام نه يًم
ګورم جوابونه د مجمله ژوند په صوال پسی
ښکلو منظرونو له سُلطَانه تصوېرونه وړم
خېال می دې راغستې آؤروان ېمه په خېال پسی
(آمېرمحمدسلطان)
ایک تبصرہ شائع کریں