فرهاد يوسفزے

شاعرې

Friday, February 23, 2024

فرهاد يوسفزے

 




وا, تۀ خو مې د زړۀ په برجلونو کښې وسېږې 

د ژوند سره تړلې ارمانونو کښې وسېږې


نصيب مې وصال نۀ شۀ, ستا د مينې په صحرا کښې

پشان لکه د آب په سرابونو کښې وسېږې


د لاس کرښو کښې نۀ لرمه, ستا د نامې کرښه

الله ذده چې د چا په نصيبونو کښې وسېږې


نصيب کښې که مې نشته دے ديدن په ويخو سترګو

دا هم لوې غنيمت دے چې خوبونو کښې وسېږې


حرص هوس دې پرېګدوه په سچه توبګار شه

تر څو به داسې غرق په ګناهونو کښې وسېږې


اثر دې د شين خال دے, که جادو د تورو سترګو

د خلکو زړونه څۀ چې په ذهنونو کښې وسېږې


فرهاده, د پښتو لوظ مې کړې درسره دے

تۀ هسې مړه شک او ګمانونو کښې وسېږې

شاعرانه ملګرې خپل کلامونه دالته راوليږې (مننه)

Name

Email *

Message *

المشاركة على واتساب متوفرة فقط في الهواتف