غزل
ــــــــــــــــــــــ
بل ځاى لا راغلى يمه ، ستا د انتظار په ځاى
چا راسره پښې بدلې کړي ، د پېزار په ځاى
خدايه! ددې وخت پاړوګر داسې بې پردې کړمه
خښتې يې زما له کور راوويستې د مار په ځاى
ستا د څيري شوي ګريوان غم په مخ اخيستى وم
سترګې مې منډلي وې په ستنه کې د تار په ځاى
تل د انتقام نه خپل احساس محرومه کړى يم
خولې نه مې راوځي دعاګانې د ازار په ځاى
نن مې خپل ماضي په زړګي ډېر راورېدلى و
کېناستم باقره! په فوټ پات د مزدور کار په ځاى
#باقر
Post a Comment