عقل
محدُود عقل دَحدودو قائل عقل
لا محدود به څنګ معلوم کړي جاهل عقل
پۀ ماده کښې پېدا شَوے بالغ شَوے
دَ مادې نه بهر څۀ کړي حاصل عقل
چې دَ ځان دَ ابتدا نه خبر نه دے
پۀ څۀ خلۀ به ځانته وائي کامل عقل
کله کله حق باطل او باطل حق کړي
دے حېران پۀ مينځ دَ حق اَو باطل عقل
پۀ محسوس جهان کښې ښۀ بهترين دوست دے
لامحسوس کښې محسوسيږي غافِل عقل
شي به غرق دَ جهانُونو سمندرکښې
چې خبر نه دے دَ ځان پۀ ساحل عقل
څۀ چې ګوتې نه پناه شي ترې پناه وي
شي بې وسه پۀ اِدراک دَ عاقِل عقل
کۀ هر څو ځان شهنشاه او سلطان ګڼي
هدايت ته دے محتاجه سائل عقل
دَ منزل لاره صفا وي روغاؔنيه
کله کله شي پۀ لار کښې حائل عقل
٭٭٭
Post a Comment