زه هم ودرېږم خو په لاره کې دېوال نه راځي
څومره تېز باد دی او په مخ مې د چا شال نه راځي
په زلمېتوب کې مې ورکړی و يو ټال جينۍ ته
اوس بوډه شوې يم خو بېرته هغه ټال نه راځي
کور چې مې بند و هره ورځ به یې شيشې ماتې وې
کور چې مې خلاص دی د يوه ماشوم نه بال نه راځي
وچه ډوډۍ، سوې سلګۍ، په جېب کې درې روپکۍ
د دې نه پسته به په ما دغسې حال نه راځي
ناست په کرسۍ کې يم په مېز باندې مې ايښی تندی
ذهن مې جوړ دی خو د شعر دپاره خيال نه راځي
سترګې مې نه شته دی رڼا راکړه په لاره ځمه
باقره! چا ته مې په خوله باندې دا سوال نه راځي
Post a Comment