چې دا د زړونو پېژندل به کوم انسان له ورځي
شوګيره ما اوکړه او خوب زما جانان له ورځي
ـ
ګلستانونه به د دے سترګو ليدو له راځي
هغه بلا ښکلے به ولې ګلستان له ورځي
ـ
سپوږمۍ مې زړۀ کښې ياره ستا يادونه اولړزول
زړۀ مې راډک شو ځکه اوښکې مې ګريوان له ورځي
ـ
د زړۀ تيرو له ترې د سترګو رڼا ګانې غواړم
جانان مې لوبو له د ستورو چراغان له ورځي
ـ
هغه ډولئ چې د ارمان په دغه لار تيرېږي
اسمان به زمکے له کۀ زمکه به اسمان له ورځي
ـ
زړونه مو يو دي قسمتونه مو جدا ساّئله
په دے خبره خو ارمان زما ارمان له ورځي
ـــ
رحمت شاه ساّئل
Post a Comment