اُور دې پۀ رخسار کښې میشته شوے دے
هر عاشق دې لار کښې میشته شوے دے
زړۀ مې اوس زما سینه کښې نۀ اوسي
ستا د زلفو تار کښې میشته شوے دے
خال دې د جبین د زړۀ د سوانې دے
سم پۀ سُور انګار کښې میشته شوے دے
اوس به ترې څۀ طمعه د وفا کوؤم
یار مې پۀ بازار کښې میشته شوے دے
ورک نۀ شي د ښار پۀ رڼا ګانو کښې
ګران لالے مې ښار کښې میشته شوے دے
خوب سراج له ستا د غمه نۀ ورځي
ستا د مخ خُمار کښې میشته شوے دے
سراج الدین سراج
"ژړا پۀ ترنم کښې"
Post a Comment